Ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής διάσημων προσώπων της ιστορίας – Από τον Κάρολο Ντίκενς μέχρι την Αγκάθα Κρίστι

Ακολουθήστε μας στο Linkedin και συνδεθείτε με άλλους επαγγελματίες του κλάδου

Πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία 300 χρόνια – από τη σύγχρονη ιατρική μέχρι τη σύγχρονη μουσική. Και φυσικά η ασφάλιση ζωής δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ασφάλιση είναι ένας ιστορικός θεσμός. Μέσα στα χρόνια έχει υποστεί πολλές ζυμώσεις για να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, χωρίς ποτέ να εφησυχάζει καθώς εξελίσσεται διαρκώς!

Ξετρυπώνοντας τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής διάσημων ιστορικών προσωπικοτήτων, τα οποία παρουσιάζονται σε αυτό εδώ το άρθρο, το μήνυμα είναι σαφές: Η ασφάλιση ζωής είναι σημαντική για κάθε ανθρώπινο ον ανεξάρτητα από το κοινωνικό του status!

Διαβάστε, λοιπόν, αναλυτικά σε αυτό το άρθρο τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής μερικών από τις πιο διάσημες ιστορικές προσωπικότητες – από τον Κάρολο Ντίκενς μέχρι τη βασίλισσα Βικτώρια. Υπάρχει ακόμη και ένα συμβόλαιο που χρονολογείται πάνω από τρεις αιώνες πίσω, το 1715.

Σύμφωνα με την Ένωση Βρετανικών Ασφαλιστικών Εταιρειών (ABI), η μέση πληρωμή για τα συμβόλαια ασφάλειας ζωής σήμερα είναι σχεδόν 80.000 λίρες. Αλλά οι αναφορές δείχνουν ότι οι πλούσιοι και διάσημοι, όπως οι δισεκατομμυριούχοι της αμερικανικής τεχνολογίας, ασφαλίζονται για εκατοντάδες εκατομμύρια.

Πώς συγκρίνεται λοιπόν αυτό με τις διασημότητες του παρελθόντος; Και ποιος είχε την καλύτερη κάλυψη – ο Ντίκενς ή η βασίλισσα που βασίλευε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής της;

Οι απαντήσεις είναι εκπληκτικές και ρίχνουν φως στην εξέλιξη της ασφάλισης ζωής στο πέρασμα των αιώνων!

Βασίλισσα Βικτώρια

Η δεύτερη μακροβιότερη μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου είναι μια από τις πιο επιβλητικές μορφές της βρετανικής ιστορίας. Τα αρχεία δείχνουν ότι είχε συνάψει ένα συμβόλαιο 2.000 λιρών με την Sun Life Assurance τον Ιούλιο του 1851, περίπου 14 χρόνια αφότου ανέβηκε στο θρόνο. Το ποσό αυτό θα άξιζε 170.000 λίρες σε σημερινά χρήματα. Το συμβόλαιο θα μπορούσε να έχει συναφθεί από οποιονδήποτε είχε ασφαλιστικό συμφέρον, αλλά η παρουσία μιας υπογραφής στο βιβλίο του ιατρού υποδηλώνει ότι το συμβόλαιο είχε συναφθεί είτε από τη Βικτώρια είτε από κάποιον πολύ κοντινό της άνθρωπο. Η καταχώριση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου δηλώνει το αξίωμά της ως “Βασίλισσα” και βρίσκεται στα βιβλία του αρχείου ανάμεσα σε έναν δικηγόρο και έναν έμπορο ξυλείας.

Η Βικτώρια δεν ήταν το μόνο πρόσωπο που προστατεύονταν από τον θάνατό της. Στα χρόνια που προηγήθηκαν του 1901, η υγεία της Βικτώριας είχε εξασθενήσει σημαντικά και -στα 81 της χρόνια- το κοινό θα πρέπει σίγουρα να αισθάνθηκε ότι πλησίαζε το τέλος της βασιλείας της.

Μόλις πέντε ημέρες πριν από τον θάνατο της βασίλισσας, η εταιρεία Engelbach & Greet σύναψε συμβόλαιο για να προστατευτεί από τυχόν αρνητικές επιπτώσεις. Το συμβόλαιο αφορούσε ασφάλιση 5.000 λιρών για έξι μήνες και το ασφάλιστρο ήταν 500 λίρες.

“Ήταν σύνηθες για τους ανθρώπους με ασφαλιστικό συμφέρον να καλύπτουν τους εαυτούς τους έναντι πιθανής απώλειας”, λέει η Anna Stone, αρχειονόμος του ομίλου Aviva. «Οι Engelbach & Greet έπρεπε να πληρώνουν για τα θέατρα και τους καλλιτέχνες τους, οπότε έπρεπε να είναι σίγουροι ότι δεν θα έμεναν χωρίς χρήματα αν τα θέατρα έκλειναν. Σύμφωνα με τα αρχεία, είχαν ασφαλίσει τακτικά τη βασίλισσα Βικτωρία και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας σε άλλες ασφαλιστικές εταιρείες πριν συνάψουν το συγκεκριμένο συμβόλαιο».

Ήταν ένα στοίχημα που απέδωσε – για τη θεατρική εταιρεία, όχι για τις ασφαλιστικές. Μια απόδειξη στα αρχεία της Aviva δείχνει ότι η Engelbach & Greet έλαβε 5.000 λίρες από τη Norwich Union στις 26 Φεβρουαρίου 1901 – το ισοδύναμο των 430.000 λιρών σήμερα. Συνολικά, οι ασφαλιστικές πιστεύεται ότι κατέβαλαν 250.000 λίρες (21,5 εκατ. λίρες σε σημερινά χρήματα) σε οργανισμούς που ασφαλίζονταν έναντι του θανάτου της βασίλισσας.

Αγκάθα Κρίστι

Η Αγκάθα Κρίστι, η συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, είναι τόσο παγκοσμίως δημοφιλής που τα βιβλία της ξεπερνούν σε πωλήσεις τη Βίβλο και τα έργα του Σαίξπηρ (ο οποίος, ας το παραδεχτούμε, είχε πλεονέκτημα 300 ετών). Έτσι, όταν η Κρίστι πέθανε το 1976, έγινε πρωτοσέλιδο.

Τα αρχεία της Norwich Union δείχνουν ότι, το 1959, η Κρίστι σύναψε ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής με το επίθετο του συζύγου της, Agatha Mallowen. Ήταν αρκετά αργά για την Κρίστι, η οποία πλησίαζε τα 70 και είχε ήδη γράψει τα πιο διάσημα μυθιστορήματά της, μεταξύ των οποίων τα “Θάνατος στο Νείλο” και “Φόνος στο Οριάν Εξπρές”.

Τα αρχεία δείχνουν επίσης ότι, όταν η Christie πέθανε το 1976, το συμβόλαιο κατέβαλε 29.970,05 λίρες (πάνω από 160.000 λίρες σήμερα, αν συνυπολογιστεί ο πληθωρισμός). Δεν υπάρχει αρχείο για το ποιος επωφελήθηκε από την πληρωμή – αν και είναι πιθανό να είναι είτε ο δεύτερος σύζυγός της Μαξ, ο οποίος έζησε μέχρι το 1978, είτε η κόρη της Ρόζαλιντ.

Κάρολος Ντίκενς

Όταν ο Κάρολος Ντίκενς υπέγραψε συμβόλαιο ζωής με την Eagle Insurance στις 19 Νοεμβρίου 1841, είχε ήδη δημοσιεύσει πέντε μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων τα Nicholas Nickleby και Oliver Twist.

Πλήρωσε για κάλυψη αξίας 5.000 λιρών (360.000 λίρες σήμερα) – ίσως αντανακλώντας τη νέα του φήμη και περιουσία. Το συμβόλαιο υπογράφηκε παρουσία του πατέρα του Ντίκενς, Τζον, και ο ίδιος περιγράφηκε ως “σε πολύ καλή γενική κατάσταση υγείας” από τον φίλο του, τον ηθοποιό William Charles Macready.

Το κίνητρο για να συνάψει ασφάλεια ζωής τόσο νέος μπορεί να ήταν ένα επικείμενο ταξίδι στην Αμερική. Λιγότερο από δύο μήνες μετά την υπογραφή του συμβολαίου, ο Ντίκενς έβαλε πλώρη για τις ΗΠΑ, όπου θα επισκεπτόταν μεταξύ άλλων τη Βοστώνη και την Ουάσινγκτον.

Η τάση του να συνάψει εκ των προτέρων ασφάλεια ζωής σχεδόν δικαιώθηκε – το πέρασμα από τον Ατλαντικό ήταν δύσβατο και η καμπίνα του ήταν τόσο μικρή που ο ίδιος την παρομοίαζε με καμηλοπάρδαλη που αναγκάζεται να μπει σε γλάστρα.

Η ασφάλιση παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τον θάνατο του Ντίκενς και τον Οκτώβριο του 1870, η Eagle Insurance κατέβαλε στους δικαιούχους 6.337 λίρες – πάνω από 500.000 λίρες σήμερα, προσαρμοσμένες στον πληθωρισμό.

Robert Walpole

Ο πολιτικός του 18ου αιώνα Ρόμπερτ Γουόλπολ θεωρείται συχνά ως ο πρώτος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, αν και ο ίδιος δεν θα χρησιμοποιούσε αυτόν τον τίτλο. Από το 1715, έξι χρόνια πριν ο Walpole έρθει στην εξουσία, ήταν ήδη μια σημαίνουσα προσωπικότητα στην αυλή του νεοεστεμμένου βασιλιά Γεωργίου Α. Την ίδια χρονιά, έγινε μέλος της Amicable Society – το πρώτο παράδειγμα ασφάλισης ζωής.

Έμοιαζε περισσότερο με λοταρία παρά με ασφάλιση ζωής όπως θα τη γνωρίζαμε σήμερα. Θα υπήρχαν το πολύ 2.000 μέλη ανά πάσα στιγμή και οποιοσδήποτε μπορούσε να ενταχθεί εφόσον φαινόταν υγιής και ήταν ηλικίας μεταξύ 12 και 45 ετών. Ως υπουργός της κυβέρνησης και βουλευτής, ο Γουόλπολ θα ήταν αρκετά σημαντικός για να εξασφαλίσει σχεδόν μια θέση. Κάθε μέλος πλήρωνε ένα καθορισμένο ετήσιο ασφάλιστρο 6 λιρών και 4 σελίνια (περίπου το ένα τρίτο του ετήσιου μισθού ενός γενικού εργάτη). Σε αντάλλαγμα θα λάμβαναν έναν αριθμό, ο οποίος αντιπροσώπευε το μερίδιό τους στο πρόγραμμα. Τα μέλη μπορούσαν να πληρώσουν για όσους αριθμούς ήθελαν.

Στο τέλος κάθε έτους, οι εισφορές – μείον τα λειτουργικά έξοδα- μοιράζονταν μεταξύ των οικογενειών των μελών που είχαν πεθάνει το ίδιο έτος. Το ποσό που έπαιρνε κάποιος εξαρτιόταν από το πόσους αριθμούς κατείχε, αλλά και από το πόσα άλλα μέλη είχαν πεθάνει. Εάν ήσασταν το μόνο μέλος που πέθαινε σε ένα συγκεκριμένο έτος, η οικογένειά σας θα επωφελούνταν από ολόκληρο το κεφάλαιο.

Ήταν ένας πρόδρομος της ασφάλισης ζωής που δείχνει πόσο πολύ έχει αλλάξει ο κλάδος μέσα σε 300 χρόνια.

Το συμβόλαιο στο όνομα του Walpole έγινε πριν από το 1774, οπότε τα αρχεία δείχνουν πολύ λίγα, ακόμη και αν το συμβόλαιο είχε συναφθεί από τον ίδιο τον Walpole. Αλλά αν υποθέσουμε ότι τα ασφάλιστρα ήταν ενημερωμένα, το συμβόλαιο θα είχε καταβληθεί στον δικαιούχο το 1745, το έτος θανάτου του Walpole.

Σερ Γουόλτερ Σκοτ

Εκτός από πρωτοπόρος της ιστορικής μυθοπλασίας, μπορούμε να πούμε ότι ο Sir Walter Scott ήταν  λάτρης των ασφαλειών. Ο συγγραφέας του Ivanhoe και του Rob Roy ήταν διευθυντής ασφαλιστικής εταιρείας στη Σκωτία και κατά τη διάρκεια της ζωής του σύναψε τρία ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής που γνωρίζουμε σήμερα.

Τα δύο πρώτα είχαν συναφθεί το 1824, όταν ο συγγραφέας ήταν στα 50 του χρόνια. Το ένα, που πραγματοποιήθηκε στην Edinburgh Life Assurance Company, είχε αξία 2.000 λιρών με μπόνους 78 λίρες και 18 σελίνια. Ο Scott πλήρωνε πάνω από 102 λίρες ετησίως ως ασφάλιστρο. Το άλλο συμβόλαιο που συνήφθη το 1824 ήταν στην Scottish Widows αξίας 3.000 λιρών με μπόνους 360 λιρών. Δεν γνωρίζουμε πόσα πλήρωσε σε ασφάλιστρα για το συγκεκριμένο συμβόλαιο, αν και δεδομένου ότι το μέσο προσδόκιμο ζωής στα μέσα της δεκαετίας του 1820 ήταν μόλις 40 έτη, είναι πιθανό να ήταν παρόμοια υψηλό.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Scott σύναψε ένα άλλο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής με τη Norwich Union αξίας 1.000 λιρών με μπόνους 27 λιρών και 7 σελίνια. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία, αλλά είναι πιθανό ο Scott να αισθάνθηκε ότι χρειαζόταν περισσότερη ασφαλιστική κάλυψη μετά τον θάνατο της συζύγου του Charlotte τον Μάιο. Ο Σκοτ είχε τέσσερα παιδιά, τα οποία βρίσκονταν όλα σε πρώιμη ενήλικη ζωή κατά τη στιγμή του θανάτου της συζύγου του.

Αυτό σήμαινε ότι, όταν ο Σκοτ πέθανε το 1832, ο συγγραφέας θα ήταν καλυμμένος με ποσό άνω των 6.400 λιρών (περίπου 500.000 λίρες σε σημερινά χρήματα). Πρόκειται για μία από τις υψηλότερες πληρωμές σε αυτόν τον κατάλογο, παρόμοια με αυτή του Ντίκενς, αλλά εξακολουθεί να ωχριά σε σύγκριση με τα σημερινά ποσά. Οι διασημότητες συνάπτουν συνήθως ασφάλεια ζωής αξίας δεκάδων εκατομμυρίων, ενώ οι καλλιτέχνες και οι αστέρες του αθλητισμού είναι σε θέση να προστατεύσουν τα πιο διάσημα χαρακτηριστικά τους και σημεία του σώματός τους.

Παρόλο που οι αριθμοί μπορεί να επισκιάζουν τις σύγχρονες πληρωμές, τα αρχεία αυτά εξακολουθούν να παρέχουν μια συναρπαστική ματιά στην ιστορία της ασφάλισης ζωής. Μας δείχνουν από πού προήλθε ο κλάδος – από την ίδρυσή του στις αρχές του 1700 μέχρι την εκρηκτική δημοτικότητά του κατά τη βικτοριανή εποχή.