Πώς οι ασφαλιστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν νέες προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του κινδύνου της κλιματικής αλλαγής;
Ακολουθήστε μας στο Linkedin και συνδεθείτε με άλλους επαγγελματίες του κλάδου
Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής γίνεται ολοένα και πιο εμφανής. Μόνο τον τελευταίο χρόνο, γίναμε μάρτυρες καταστροφικών πλημμυρών στο Πακιστάν, πυρκαγιών στην Αυστραλία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική και ξηρασιών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Για τους ασφαλιστές, η κλιματική αλλαγή μεταβάλλει τη μελλοντική πιθανότητα ενός ευρέος φάσματος κινδύνων. Η συχνότητα, η σοβαρότητα και η θέση των ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως οι τυφώνες και οι πλημμύρες, αλλάζουν. Κίνδυνοι μετάβασης προκύπτουν και από τη μετάβαση προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ενώ το τοπίο του κινδύνου κλιματικών αλλαγών εξελίσσεται γρήγορα, με τον αριθμό των αγωγών που σχετίζονται με το κλίμα να αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα χρόνια.
Αυτό το συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο έχει σημαντικές επιπτώσεις για τους ασφαλιστές και τους αντασφαλιστές που προσπαθούν να αξιολογήσουν τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που παρουσιάζει η κλιματική αλλαγή για το επιχειρηματικό τους μοντέλο.
Η πρόσφατη έκθεση της Ομάδας Εργασίας της Γενεύης για την Εκτίμηση Κινδύνου Κλιματικής Αλλαγής, Anchoring Climate Change Risk Assessment in Core Business Decisions in Insurance, επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση αυτού του εξελισσόμενου τοπίου και στον τρόπο με τον οποίο οι ασφαλιστές μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα σε αυτό. Προσφέρει στους αντασφαλιστές ένα πλαίσιο και εργαλεία που μπορούν να επιτρέψουν μια πιο ολιστική προσέγγιση στην εκτίμηση του κινδύνου της κλιματικής αλλαγής.
Εν ολίγοις, η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους φυσικούς κινδύνους, τους κινδύνους μετάβασης και τους δικαστικούς κινδύνους, τόσο μακροπρόθεσμα όσο και βραχυπρόθεσμα. Βασικά, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τόσο τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στο επιχειρηματικό τους μοντέλο όσο και τον αντίκτυπο του επιχειρηματικού μοντέλου τους στην κλιματική αλλαγή.
Πέρα από τα σενάρια αναφοράς για την κλιματική αλλαγή
Η ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση όσον αφορά την εκτίμηση του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι τα ισχύοντα μέτρα είναι περιορισμένα.
Αρκετοί οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή και του Δικτύου για το Οικολογικό Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, έχουν εκπονήσει σενάρια αναφοράς για την κλιματική αλλαγή, παρέχοντας μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με τις δυνητικές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5°C και άλλα επίπεδα, τα οποία συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον χρησιμοποιούμενων στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Τα σενάρια αυτά χρησιμοποιούν διαφορετικές παραδοχές με βάση κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, τη δημόσια πολιτική και τους στόχους εκπομπών άνθρακα για τη χαρτογράφηση πιθανών αποτελεσμάτων της κλιματικής αλλαγής.
Ωστόσο, αυτά τα σύνολα σεναρίων δεν επαρκούν, από μόνα τους, για τη μελέτη των κλιματικών κινδύνων μιας συγκεκριμένης ασφαλιστικής εταιρείας. Ενώ μπορούν να παρέχουν μια χρήσιμη αφήγηση για την αξιολόγηση κινδύνου ενός αντασφαλιστή, οι εταιρείες πρέπει να υιοθετήσουν μια πιο ευέλικτη και ευρύτερη προσέγγιση για να καταλήξουν σε χρήσιμα αποτελέσματα.
Outside-in, inside-out
Οι αντασφαλιστικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο βρίσκονται επί του παρόντος σε διαφορετικά στάδια αξιολόγησης του κλιματικού κινδύνου. Το πράττουν όλο και περισσότερο υιοθετώντας δύο συμπληρωματικές προσεγγίσεις.
Από τη μία πλευρά, οι εταιρείες αναλύουν όλο και περισσότερο την ανθεκτικότητα των επιχειρηματικών μοντέλων τους στην κλιματική αλλαγή – μια διαδικασία γνωστή ως ανάλυση outside-in. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιεί ποσοτικά μοντέλα και ποιοτικές προσεγγίσεις, όπως έρευνες ενδιαφερομένων μερών, για να μοντελοποιήσει τον τρόπο με τον οποίο η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει τις υποχρεώσεις και τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Παράλληλα, οι εταιρείες αξιολογούν τον αντίκτυπο των δικών τους ενεργειών στην ανάλυση του κλίματος – από μέσα προς τα έξω. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ζητήματα όπως το πόσο υψηλής έντασης άνθρακα είναι το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο μιας εταιρείας ή ο βαθμός στον οποίο η αναδοχή της υποστηρίζει κλάδους με διαφορετική ένταση άνθρακα.
Το γεγονός ότι οι εταιρείες υιοθετούν και τις δύο προσεγγίσεις για την αξιολόγηση του κινδύνου της κλιματικής αλλαγής είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη. Ωστόσο, και οι δύο αυτές προσεγγίσεις πρέπει να ευθυγραμμιστούν. Ο καθορισμός κλιματικών στόχων με τη χρήση προσεγγίσεων από μέσα προς τα έξω πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την ανάλυση «από έξω προς τα μέσα».
Ξεκινώντας απλά και δημιουργώντας πολυπλοκότητα με την πάροδο του χρόνου
Πώς μπορούν οι εταιρείες να δημιουργήσουν μια ευθυγραμμισμένη, ολιστική προσέγγιση για την αξιολόγηση του κινδύνου της κλιματικής αλλαγής;
Το κλειδί είναι να ξεκινάς απλά. Αυτό σημαίνει τη διερεύνηση των επιπτώσεων κάθε τύπου κινδύνου κλιματικής αλλαγής – φυσικών, μεταβατικών και δικαστικών διαφορών – και την εξέταση δύο χρονοδιαγραμμάτων: του βραχυπρόθεσμου και του μακροπρόθεσμου.
Καθώς αυξάνεται η ικανότητα μιας εταιρείας να αξιολογεί τον κίνδυνο κλιματικής αλλαγής, οι αναλύσεις αυτές μπορεί να γίνουν όλο και πιο περίπλοκες.
Βασικά, αυτή η προσέγγιση ξεκινά από την κορυφή. Τα διοικητικά συμβούλια και τα στελέχη των εταιρειών πρέπει να εξετάσουν βασικά ζητήματα για να οδηγήσουν την εκτίμηση κινδύνου κλιματικής αλλαγής προς μια πιο ολιστική προσέγγιση, συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας του διοικητικού συμβουλίου, του καθορισμού εντολής σε ολόκληρη την εταιρεία για την κλιματική αλλαγή και της δημιουργίας «περιπτώσεων επιχειρηματικής χρήσης» που έχουν σχεδιαστεί για να καθοδηγούν τις διάφορες επαναλήψεις της εκτίμησης κινδύνου κλιματικής αλλαγής μιας εταιρείας.
Είναι σαφές ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί περιορισμοί όσον αφορά τα δεδομένα, τα εργαλεία και την εξελισσόμενη επιστήμη, πράγμα που σημαίνει ότι η εκτίμηση κινδύνου για την κλιματική αλλαγή ενέχει πολλές αβεβαιότητες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι ζωτικής σημασίας για τις εταιρείες να είναι σε θέση να αξιολογήσουν την ανθεκτικότητα του επιχειρηματικού τους μοντέλου.
