Η GFIA αντιδρά σε έκθεση του ΟΗΕ για τα εισοδήματα από διασυνοριακές ασφάλειες

Ακολουθήστε μας στο Linkedin και συνδεθείτε με άλλους επαγγελματίες του κλάδου

Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ασφαλιστικών Ενώσεων (GFIA) ανταποκρίθηκε στην έκθεση των συντονιστών των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) σχετικά με τη μεταχείριση του εισοδήματος από διασυνοριακές ασφαλιστικές δραστηριότητες. Η έκθεση εκδόθηκε από την Υποεπιτροπή για την Πρότυπη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Αποφυγή Διπλής Φορολογίας μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών.

Η GFIA χαιρέτισε την ευκαιρία να μοιραστεί τις απόψεις του ασφαλιστικού και αντασφαλιστικού κλάδου και πρότεινε τροποποιήσεις.

Όσον αφορά τη διασυνοριακή ασφαλιστική δραστηριότητα που ασκείται μέσω διαμεσολαβητών, η GFIA επισημαίνει ότι η ασφάλιση:

• είναι ένας εξαιρετικά ρυθμιζόμενος κλάδος: για να πουλήσει ασφάλιση σε μια χώρα, ο ασφαλιστής πρέπει να συμμορφώνεται με τον τοπικό ασφαλιστικό κανονισμό και να πληροί την τοπική ρυθμιστική διατήρηση κεφαλαίου για να ταιριάζει με τους τοπικούς κινδύνους.
• πρέπει να βρίσκεται κοντά στους πελάτες λόγω της φύσης της παρεχόμενης ασφαλιστικής κάλυψης (προστασία, γενική ασφάλιση, ασφάλεια ζωής)·
• δεν μπορεί να εξομοιωθεί με παθητική δραστηριότητα της οποίας το εισόδημα υπόκειται παραδοσιακά σε παρακράτηση φόρου (π.χ. μερίσματα, δικαιώματα, τόκοι)·
• είναι μια συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών που απαιτεί εκτίμηση του μελλοντικού κόστους για τον προσδιορισμό του ασφαλίστρου. Οι ασφαλιστές εισπράττουν πρώτα τα ασφάλιστρα και πληρώνουν τα έξοδα αργότερα κατά τη διάρκεια της κάλυψης (γενικά έξοδα, απαιτήσεις). Αυτό σημαίνει ότι τα ακαθάριστα ασφάλιστρα δεν αποτελούν μέτρο του πραγματικού κέρδους/ζημίας του ασφαλιστή για μια δεδομένη ασφαλιστική δραστηριότητα.
• φορολογείται συνήθως εκεί όπου βρίσκονται οι κίνδυνοι, μέσω έμμεσων φόρων επί των ασφαλίστρων ή/και φόρων εισοδήματος εταιρειών επί του υποκαταστήματος που λειτουργεί στη χώρα.

Η GFIA υπέβαλε επίσης παρατηρήσεις σχετικά με άλλες πτυχές της πρότασης των Ηνωμένων Εθνών, ιδίως όσον αφορά την αντασφάλιση, τον αντίκτυπο στα ασφάλιστρα για ασφαλιστική κάλυψη στις αναπτυσσόμενες χώρες, τον κίνδυνο διπλής φορολόγησης και τη σύνδεση με τον δεύτερο πυλώνα.