Solvency III και IDD ΙΙ; Μην συγχέουμε την αναθεώρηση με την ριζική αντικατάσταση!
Ακολουθήστε μας στο Linkedin και συνδεθείτε με άλλους επαγγελματίες του κλάδου
Με απώτερο στόχο την έγκυρη ενημέρωση της αγοράς μας θα θέλαμε να αναφερθούμε σε πρόσφατο δημοσίευμα που αναφέρεται ο ερχομός του Solvency III και της IDD II. Με μια απλή έρευνα στον ξένο τύπο , στο website της EIOPA , της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθώς και στην εγκυρότατη ενημέρωση της Insurance Europe, η ορολογία “Solvency III” και “IDD II” δεν αποτυπώνονται σε κανένα επίσημο έγγραφο και σε κανένα άρθρο.
Αναδημοσίευση insuranceforum.gr
Όπως ήταν αυτονόητο προχωρήσαμε σε δημοσιογραφική έρευνα και επικοινωνήσαμε με την κα. Χαμπάκη (Partner , Advisory Services , Experto Crede Σύμβουλοι Επιχειρήσεων και συγγραφέα των βιβλίων Solvency II – H μεγάλη Εικόνα , και Οδηγία IDD – Ένας πρακτικός οδηγός για την διανομή ασφαλιστικών προϊόντων) θέτοντας τα ερωτήματα μας.
Η κα. Χαμπάκη μας ενημέρωσε για τα εξής :
“Η έννοια του “Solvency III” ή της “IDD II” δεν υπάρχει στην παρούσα φάση που συζητάμε και είναι λογικό να μην την συναντούμε στον διεθνή τύπο, αφού όσοι έχουν ασχοληθεί ενδελεχώς με το αντικείμενο γνωρίζουν ότι η αλλαγή στην αρίθμηση των πλαισίων (από ΙΙ σε ΙΙΙ και από Ι σε ΙΙ ) προϋποθέτει είτε ριζική αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού της φερεγγυότητας είτε στην ριζική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας της διανομής ασφαλιστικών προϊόντων.
Αν εξετάσουμε π.χ. το Solvency I και το Solvency II , θα δούμε ότι το Solvency II άλλαξε ριζικά τον τρόπο υπολογισμού της φερεγγυότητας των ασφαλιστικών εταιριών και από ένα one size fits all πλαίσιο μεταπηδήσαμε σε ένα μοντέρνο και δυναμικό πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων διαφορετικής φιλοσοφίας από το προηγούμενο. Αντίστοιχα, η Οδηγία IDD υποκατέστησε την προηγούμενη Οδηγία IMD, αλλάζοντας ριζικά την οπτική γωνία με την οποία αντιμετωπίζονται εποπτικά οι «παραγωγοί» και οι «διανομείς» ασφαλιστικών προϊόντων με την ευρεία τους έννοια, και όχι μόνο οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές , στους οποίους αναφερόταν το προηγούμενο κανονιστικό πλαίσιο.”
Στο ερώτημα μας για το τι ισχύει στην πραγματικότητα , η κα. Χαμπάκη μας ανέλυσε τα ακόλουθα :
«Όλες οι Οδηγίες μετά την πάροδο εύλογου διαστήματος το οποίο προσδιορίζεται εντός του κειμένου τους, αναθεωρούνται , προκειμένου να αντιμετωπιστούν τυχόν δυστοκίες ή προβλήματα κατά την εφαρμογή τους ή προκειμένου να βελτιωθούν σύμφωνα με τις τρέχουσες συνθήκες του ευρύτερου περιβάλλοντος της ενιαίας αγοράς. Δηλαδή δεν συμβαίνει κάτι εκτός των προβλεπόμενων! Παρόμοια αναθεώρηση είχε γίνει και το 2020.
Μην ξεχνάμε ότι η αγορά μας αντιμετώπισε μια παγκόσμια υγειονομική κρίση και πλέον διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στο Green Deal , στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση των Κεφαλαιαγορών και φυσικά στην ανάκαμψη της Ευρωπαϊκής οικονομίας στην μετά Covid 2019 περίοδο. Είναι απολύτως λογικό, όταν αναφερόμαστε σε ένα πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων όπως η Solvency II , οι κίνδυνοι να αναθεωρούνται και να προσαρμόζονται σε πραγματικές συνθήκες οι οποίες δεν είναι αυτές που ίσχυαν το 2016.
Βασικό σημείο της τρέχουσας αναθεώρησης της Solvency II αποτελεί η μεταχείριση των ασφαλιστικών προϊόντων μακράς διάρκειας , με βασικό στόχο της αναθεώρησης να αποτελεί η αντιμετώπιση της υψηλής μεταβλητότητας της περιόδου που διανύουμε σε συνδυασμό με τις αυξημένες κεφαλαιακές απαιτήσεις που διαμορφώνονται για τα εν λόγω προϊόντα.
Επιπρόσθετα , η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ζητήσει την αναθεώρηση της Προσαρμογής Μεταβλητότητας , του λεγόμενου Volatility Adjustment, με την εισαγωγή του λεγόμενου «risk correction» το οποίο αποτυπώνει τα πραγματικά οικονομικά μεγέθη των ισολογισμών ασφαλιστικών επιχειρήσεων και ενισχύει τον μετριασμό της τεχνητής αστάθειας και της προκυκλικότητας.
Επιπρόσθετα, προτείνονται βελτιώσεις στον υφιστάμενο τρόπο υπολογισμού του περιθωρίου κινδύνου, της παρέκτασης της καμπύλης επιτοκίου άνευ κινδύνου, τον υπολογισμό του SCR για συγκεκριμένα επενδυτικά στοιχεία κλπ.
Αυτό που μας απασχολεί ιδιαίτερα αυτό το διάστημα είναι κυρίως το θέμα της Οδηγίας IRRD που εισαγάγει ένα εναρμονισμένο καθεστώς για την εξυγίανση των ασφαλιστικών / αντασφαλιστικών επιχειρήσεων, παρέχοντας στις εθνικές εποπτικές αρχές παρόμοια εργαλεία και διαδικασίες εξυγίανσης για την αντιμετώπιση περιστατικών αστοχίας .
Το σκεπτικό των νομοθετών πίσω από το νέο κανονιστικό πλαίσιο στηρίζεται στο γεγονός ότι ναι μεν η οδηγία Solvency II μείωσε την πιθανότητα χρεοκοπίας και βελτίωσε την ανθεκτικότητα του ασφαλιστικού κλάδου, αλλά ωστόσο, και παρά και το υγιές και άρτιο πλαίσιο προληπτικής εποπτείας, δεν αποκλείστηκαν ολοκληρωτικά καταστάσεις αστοχίας και χρεοκοπίας.
Η IRRD έρχεται να ενισχύσει την Οδηγία Solvency II , σύμφωνα με το σκεπτικό των εποπτών αλλά σε καμία περίπτωση δεν μετατρέπει την Solvency II σε Solvency III! Δεν πρέπει να συγχέουμε την αναθεώρηση μιας οδηγίας με την ριζική αντικατάσταση της.
Τώρα , όσον αφορά την Οδηγία IDD , αν εξαιρέσουμε την τρέχουσα αναθεώρηση στις ρυθμίσεις που αφορούν στα επενδυτικά προϊόντα βασιζόμενα σε ασφάλιση (PRIIPs) όπου ενδεχομένως θα αντιμετωπιστούν κάποιες τρέχουσες ελλείψεις στους κανόνες γνωστοποίησης και αυτό μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις , δεν συντρέχει κάποιος άλλος λόγος ανησυχίας.”
Φώτο: Αριστείδης Βασιλειάδης, Founder, Insurance Innovation
